هر آنچه درباره سفایر Sapphire لازم است بدانید

آلومینا چیست؟

اکسید آلومینا یک ترکیب غیرآلی با فرمول شیمیایی (Al₂O₃) است و با نام های تجاری آلومینا، کوراندوم و  ... شناخته می شود. این ماده نقطه ذوب بالایی دارد و از لحاظ شیمیایی پایدار است. آلومینا (کوراندوم)، ماده ای شفاف و بی رنگ است و شکل تک بلوری آن با نام یاقوت کبود (سفایر) شناخته می شود. یاقوت حاصل ترکیب آلومینا با مقدار کمی کروم (Cr) است و سنگ جواهر یاقوت کبود یا همان سفایر، از ترکیب آهن و تیتانیوم با آلومینا تشکیل شده است.

گرانول های آلومینا 

ماده سفایر (Sapphire)

سفایر دومین سنگ سخت پس از الماس است که مادر طبیعت به ما هدیه کرده است. یکی از سخت ترین مواد موجود در طبیعت، یاقوت کبود تقریبا ضد خراش است و از خود در محیط های فیزیکی حفاظت می کند. این ماده نقطه ذوب بیش از 2000 °C دارد و این امر را برای کاربردهای درجه حرارت بالا ایده آل می کند. این ماده شیمیایی خنثی است و به راحتی در برابر مواد شیمیایی خشن مانند پلاسما فلوئور و سایر گازها و مایعات صنعتی بدون تولید هیچ ذره ای، مقاومت می کنند. علاوه بر این، یاقوت کبود می تواند اشعه ماورابفنش، نور مرئی و مادون قرمز را به خوبی مایکروویو در دامنه وسیع تری نسبت به بیشتر مواد منتقل کند.

یاقوت کبود سنتز شده ماده انتخابی برای انواع مختلف برنامه ها از پنجره های نوری سیستم های سنسور نظامی گرفته تا لوله ها، میله ها و نماهای بازارهای صنعتی و نیمه هادی است. ویژگی های منحصر به فرد این ماده، آن را یک راه حل مقرون به صرفه تبدیل می کند که  عملکرد بالا و عمر طولانی آن بسیار مهم است از جمله: شرایط سخت و شدید مانند دمای بالا، فشار زیاد یا محیط های شیمیایی و فیزیکی خشن ...

سنگ سفایر آبی 

نانوذرات اکسید آلومینیوم فاز آلفا مقاومت ویژه بالایی دارند و همچنین به دلیل عایق بودن به طور گسترده به عنوان اجزای اصلی سازنده کریستال YAG مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده در انواع پلاستیک، سرامیک و ... جهت تقویت کردن آنها و افزایش مقاومت نسبت به حرارت، شکستگی، خراس و سایش کاربرد دارد.

 پودر آلومینا

کاربردهای Sapphire

• پوشش شفاف
• پنجره های نوری – مکانیکی
• کاربرد صنعتی
• ساخت و ساز نیمه رساناها
• تصویر برداری حین عمل؛ از جمله skull pins
• ساخت انواع کریستال، پلاستیک، سرامیک و ...

ویژگی ها و مزایای ماده سفایر

• بلور تک (Al₂O₃)، با بالاترین میزان خلوص ممکن و بدون مرز دانه (grain boundries)
• حداقل میزان آلودگی ذرات
• نقطه ذوب بالا 2053 °C
• از نظر سختی نزدیک به سختی الماس در مقیاس Mohs * و بسیار مقاوم در برابر خراش
• از نظر شیمیایی خنثی (غیر واکنشی در اکثر محیط های فرآیندی)
• استحکام فوق العاده (435 Gpa, 6X stiffer than)
• انتقال دهنده ی پرتوی
• رسانایی حرارتی بالا
• انتقال موج IR، UV و مرئی
• قابلیت ساختن به اشکال پیچیده

*مقیاس سختی مواد معدنی موس یک روش کیفی برای تشخیص مقاومت مواد معدنی مختلف از طریق سنجش ایجاد خراش مواد سخت تر بر روی مواد نرم تر است که در سال 1812 توسط زمین شناس و کانی شناس آلمانی فردریچ موس [Friedrich Mohs] اختراع شد.